زندگی نامه حضرات چهارده معصوم(ص)
بسم الله الرحمن الرحیم چهارده معصوم، عنوانی است که از سوی شیعیان دوازده‌امامی برای چهارده نفر از بزرگان این شاخه از تشیع به کار می‌رود. چهارده معصوم در اصطلاح دوازده امامیان، شامل محمد، دخترش فاطمه زهرا و دوازده امام شیعه می‌شود. شیعیان قائل به این هستند که تمام چهارده معصوم دارای صفت عصمت هستند. در برخی روایات شیعه چهارده معصوم معادل اهل بیت دانسته شده‌است [۱]. شیعیان بطور معمول جهت تکریم آنها را با القاب (مانند: امام) و عبارات احترام آمیز (مانند: حضرت و سلام و درود فرستادن) خطاب می‌کنند. برای نمونه؛ محمد پیامبر اسلام را (حضرت محمد «صلی الله علیه و آله») و دخترش فاطمه را (حضرت فاطمه «سلام الله علیها») و امامان دوازده گانه مانند: علی را (حضرت امام علی «علیه السلام») خطاب می‌کنند. محتویات [نهفتن] ۱ شجره‌نامه ۲ فهرست چهارده معصوم ۳ پانویس ۴ منابع ۵ پیوند به بیرون شجره‌نامه[ویرایش] محمد فاطمه زهرا امام اول: علی امام دوم: حسن امام سوم: حسین امام چهارم: سجاد امام پنجم: محمد باقر امام ششم: جعفر صادق امام هفتم: موسی کاظم امام هشتم: رضا امام نهم: محمد تقی امام دهم: هادی امام یازدهم: حسن عسکری امام دوازدهم: حجت بن حسن فهرست چهارده معصوم[ویرایش] شماره نام کنیه لقب نقش تولد–وفات (میلادی) تولد–وفات (هجری قمری) محل تولد (بر اساس مکان امروزی) علت مرگ و محل دفن ۱ محمد بن عبدالله ابو القاسم رسول الله (فرستاده خدا) مصطفی پیامبر اسلام ۵۷۰–۶۳۲[۲] 17ربیع الاول عام الفیل مکه، عربستان سعودی مدینه، عربستان سعودی ۲ علی بن ابی طالب ابو الحسن امیرالمؤمنین [۳] اولین امام شیعیان؛ چهارمین خلیفه اهل تسنن.[۳] ۶۰۰–۶۶۱[۳] ۲۳(قبل از هجرت)–۴۰[۴] مکه، عربستان سعودی[۳] توسط ابن ملجم، یکی از خوارج کوفه، به وسیله شمشیر زهرآلود کشته شد.[۳][۵] و در حرم امام علی، واقع در نجف، عراق مدفون است. ۳ فاطمه زهرا سیدة النساء العالمین[۶] ۶۰۵ یا ۶۱۵–۶۳۲ یا ۶۳۳[۷][۸][۹] ۱۷ یا ۷ (قبل هجرت)–۱۰ یا ۱۱ مکه، عربستان سعودی بنا بر روایت شیعیان، در جریان مراجعه خلیفه دوم عمر بن خطاب برای اخذ بیعت از علی بن ابی‌طالب که به زد و خورد انجامید از ناحیه سینه (یا پهلو) مجروح و بر اثر همان جراحت جنین درون شکمش سقط و سپس خود وی کشته شد(به واقعه خانه فاطمه مراجعه شود). همچنین به عقیده شیعه مکان دفن او نامعلوم است. ۴ حسن بن علی ابو محمد المجتبی دومین امام شیعیان[۱۰] ۶۲۵–۶۷۰[۱۱] ۳ هـ.ق – ۵۰ هـ.ق[۱۲] مکه، عربستان سعودی[۱۱] به دست همسرش جعده بنت اشعث بن قیس به تحریک معاویه در مدینه مسموم شد[۱۳] و در بقیع مدفون است. ۵ حسین بن علی ابو عبدالله سید الشهدا سومین امام شیعیان[۱۴][۱۵] ۶۲۶–۶۸۰[۱۴] ۴ هـ.ق– ۶۱ هـ.ق[۱۶] مدینه، عربستان سعودی[۱۴] در جنگ کربلا کشته شد.[۱۴] و در حرم امام حسین در کربلا مدفون است. ۶ علی بن حسین ابو محمد سجاد، زین العابدین[۱۷] چهارمین امام شیعیان[۱۸] ۶۵۸-۹[۱۷] – ۷۱۲[۱۸] ۳۸ هـ.ق[۱۷]– ۹۵ هـ.ق[۱۸] مدینه، عربستان سعودی[۱۷] او با زهر ولید بن عبد الملک در مدینه، عربستان سعودی کشته شد.[۱۸] و در بقیع مدفون است. ۷ محمد بن علی ابو جعفر باقر[۱۹] پنجمین امام شیعیان[۱۹][۲۰] ۶۷۷–۷۳۲[۱۹] ۵۷هـ.ق – ۱۱۴هـ.ق[۱۹] مدینه، عربستان سعودی[۱۹] به دستور هشام بن عبد الملک مسموم و کشته شد.[۲۱]. در بقیع مدفون است. ۸ جعفر بن محمد ابو عبدالله صادق[۲۲] ششمین امام شیعیان[۲۲][۲۳] ۷۰۲–۷۶۵[۲۲] ۸۳ هـ.ق – ۱۴۸ هـ.ق [۲۲] مدینه، عربستان سعودی[۲۲] به دستور منصور خلیفه عباسی مسوم و کشته شد.[۲۲]. در بقیع مدفون است. ۹ موسی بن جعفر ابو الحسن الاول [۲۴] کاظم[۲۵] هفتمین امام شیعیان[۲۶] ۷۴۴–۷۹۹[۲۵] ۱۲۸ هـ.ق – ۱۸۳ هـ.ق[۲۵] مدینه، عربستان سعودی[۲۵] توسط زهر در زندان سندی‌بن شاهک به دستور هارون الرشید کشته شد. در کاظمین مدفون است.[۲۵] ۱۰ علی بن موسی ابو الحسن الثانی[۲۴] رضا[۲۷] هشتمین امام شیعیان[۲۷] ۷۶۵–۸۱۷[۲۷] ۱۴۸–۲۰۳[۲۷] مدینه، عربستان سعودی[۲۷] توسط مامون الرشید خلیفهٔ عباسی به مرو خوانده و توسط خلیفه در توس مسموم و کشته شد و در حرم امام رضا در مشهد مدفون است. [۲۷] ۱۱ محمد بن علی ابو جعفر جواد، تقی[۲۸] نهمین امام شیعیان[۲۷] ۸۱۰–۸۳۵[۲۸] ۱۹۵ هـ.ق– ۲۲۰ هـ.ق[۲۸] مدینه، عربستان سعودی[۲۸] به وسیله أُمّ الفضل، همسرش و دختر مأمون، در ۲۵ سالگی، مسموم و کشته شد و در حرم کاظمین در بغداد مدفون است.[۲۸] ۱۲ علی بن محمد ابو الحسن الثالث[۲۹] هادی، نقی[۲۹] دهمین امام شیعیان[۲۹] ۸۲۷–۸۶۸[۲۹] ۲۱۲–۲۵۴[۲۹] سامرا، عراق[۲۹] به اجبار خلیفه عباسی به سامرا تبعید شد و همان جادر سن چهل سالگی به دستور خلیفه مسموم شد.[۳۰] در حرم عسکریه در سامرا مدفون است. ۱۳ حسن بن علی ابو محمد عسکری[۳۱] یازدهمین امام شیعیان[۳۲] ۸۴۶–۸۷۴[۳۱] ۲۳۲–۲۶۰[۳۱] مدینه، عربستان سعودی[۳۱] در روز جمعه ۸ ربیع‌الاول سال ۲۶۰ هجری در سن ۲۹ سالگی با زهر معتمد عباسی کشته شد. در سامرا کنار پدرش علی بن محمد به خاک سپرده شد.[۳۳] ۱۴ م‌ح‌م‌د بن حسن ابو القاسم مهدی، امام زمان، حجت [۳۴] دوازدهمین امام شیعیان[۳۵] ۸۶۸–نامعلوم[۳۶] ۲۵۵–نامعلوم[۳۶] سامرا، عراق[۳۶] او بنا بر عقیده شیعیان به خواست خداوند از دیده ها پنهان شده ودر غیبت به سر می‌برد و در روز موعود که شرایط ایجاب کند ظهور خواهد کرد.[۳۶] پانویس

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






برچسب‌ها:

تاريخ : دو شنبه 19 خرداد 1393برچسب:, | 9:36 | نویسنده : کلب الحسین(ص) |

.: Weblog Themes By SlideTheme :.